VrijSchrijven » algemeen, Kennis » Zit ons lot in onze genen?
Zit ons lot in onze genen?
De epigenetica bestudeert de omkeerbare veranderingen in de activiteit van de genen. Daarover, toegespitst op depressie en criminaliteit, ging het in de Trouwbijlage Letter en Geest van 8 oktober.
Het is een interessante gedachte dat, even scherp gesteld, er misschien toch nog aan ons gedetermineerde lot gesleuteld kan worden. De stortvloed aan informatie over het al dan hebben van een vrije wil vanuit de hersen/neurobiologie hebben mij verrast. Het maakte dat ik wilde weten hoe gedetermineerd zijn we nou eigenlijk?
Nu gloort er in dit artikel weer hoop op wat sturing, weliswaar niet vanuit een ‘vrije wil’, wel tussen de omgang van de genen en omgeving (milieu), naar het lijkt. ‘De manier om ons mensen te veranderen is niet de genen te veranderen maar door dat te veranderen waaraan we de genen blootstellen’ (farmacoloog Moshe Szyf). Dat is een mooi perspectief. Eigenlijk zei Dick Swaab het al in andere bewoordingen als ik hem goed heb begrepen: ‘wanneer zwangere vrouwen geen alcohol drinken voorkomt dat moeilijkheden voor de nieuwe wereldburgers. De Israëlische Moshe Szyf die een epigenetisch onderzoek deed bij ratten zegt: ‘Het lot ligt gedeeltelijk in onze genen, ze zijn de basis maar er zit net zoveel lot in de manier waarop we met elkaar omgaan’. Hij onderzocht effect van goede en slechte rattenmoeders op hun jonge ratjes. Goede en slechte ratten moeders leveren navenant goede en slechte ratjes op. Duidelijk resultaat tussen goed en slecht werd zichtbaar na toedeling van goede ratjes aan slechte moeders waarbij de goede ratjes in slechte veranderden en slechte bij de goede moeders in goede ratjes.
Het resultaat werd veroorzaakt door de omstandigheden te veranderen en niet de genen.
En dan ben ik weer thuis in de sociale en culturele omgeving die hiermee weer mee mag spelen in de tombola van het leven.
Ik ben benieuwd naar het vervolg.
Catharina
Geplaatst onder: algemeen, Kennis · Tags: gedetermineerd, genen, lot, vrije wil
4 Reacties op "Zit ons lot in onze genen?"
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Hi Catherina,
Al die wetenschappelijke experimenten zeggen niet al te veel.
Natuurlijk kun je aan genen sleutelen, met als gevolg andere (betere of slechtere) uitkomsten.
Ik ben vooral geinteresseerd hoe dat in de PRAKTIJK of IN-DE-SITUATIE zelf uitpakt.
Kijk even naar Kadaffi.
Die begon als een redelijk normale man… en eindigde als een socio-paat die 1000-en mensen heeft omgelegd.
En maar blijven beweren… het volk houdt van mij.
Hier zien we de vrijheid omslaan in gekte, waanzin en bijna oncontroleerbaar geweld.
Dus… kennelijk is het zodat elke situatie een neiging kan hebben om te ontsporen en ethisch ‘ziek’ te worden.
Uiteraard niet alleen bij Kadaffi, maar op kleinere schaal kan dit overal gebeuren in families, bedrijven, politieke partijen, banken e.d.
Swaab c.s. doen uiteraard wel nuttig werk… maar ALLEEN als we hun uitkomsten in een breder maatschappelijk-politiek perspectief plaatsen.
Wij zijn NIET ons brein, ons brein is een hulpmiddel, that’s all!
Ha Fer, genen en omgeving veranderen werkt denk ik beide. Met genen is het wat ingewikkelder veranderen dan je omgeving aanpassen/veranderen. Ik ben nog zoekende naar waar vrijheid en vrije wil elkaar raken en hoe te beinvloeden zijn waardoor ik (we) een persoonlijk gewenste verandering kunnen bewerkstelligen.
‘Mentalmanagement’ lijkt me een mooie noemer hiervoor het is zoeken naar hoop en troost. Ik las daarover: meevallers doorbloeden het brein waardoor we positiever reageren en tegenvallers negeren. En zoals jij al eens eerder zei laten we vooral hoop genereren. Dat kan in je lijst als positief middel. En als je zo bedoelt dat het brein een hulpmiddel is dan ben ik het met je eens maar dan vooral als je weet hoe je dat middel moet inzetten. Catharina
Ha Fer, genen en omgeving veranderen werkt denk ik beide. Met genen is het wat ingewikkelder veranderen dan je omgeving aanpassen/veranderen. Ik ben nog zoekende naar waar vrijheid en vrije wil elkaar raken en hoe te beinvloeden zijn waardoor ik (we) een persoonlijk gewenste verandering kunnen bewerkstelligen.
‘Mentalmanagement’ lijkt me een mooie noemer hiervoor het is zoeken naar hoop en troost. Ik las daarover: meevallers doorbloeden het brein waardoor we positiever reageren en tegenvallers negeren. En zoals jij al eens eerder zei laten we vooral hoop genereren. Dat kan in je lijst als positief middel. En als je zo bedoelt dat het brein een hulpmiddel is dan ben ik het met je eens maar dan vooral als je weet hoe je dat middel moet inzetten. Catharina
Hi Catherina,
Je brein inzetten, zal nooit helemaal lukken.
Net zoals je lichaam helemaal inzetten.
Om de eenvoudige reden: wij zijn OOK ons brein en lichaam.
Dan valt er niks te sturen, te trainen e.d.