VrijSchrijven » algemeen » bevrijding
bevrijding
“We fietsen over het fietspad. Een jong meisje wil achterop mijn fiets. Dat heb ik blijkbaar lange tijd gedaan, maar nu heb ik er geen zin (meer) in. Ik zeg dat ze te zwaar is geworden. Ik vind het ook wel een beetje jammer en wil iets terugdoen. Hoe oud ben je, vraag ik, met het idee dat ik dan kan zeggen dat ze uiteraard te zwaar is en ik haar iets kado kan geven. Ze zegt 10, ik word 11, maar dan is ze nog niet te zwaar. En wanneer ben je jarig, vraag ik. In maart zegt ze. Dat is nog maar kort geleden, dus daar kan ik geen gebruik van maken”.
Ik vertel deze droom aan een vriend. Hij wijst mij op een merkwaardige discrepantie. Als ik de droom voorlees zoals hierboven, dan klinkt daar spijt, misschien verantwoordelijkheid in door. Als ik de droom vertel, voor de vuist weg, dan komt er in mijn stem en bewoordingen een schuldige toon, alsof ik “schuld” heb aan het feit dat zij niet meer mee mag of kan.
Ik realiseer me dat ik dat vaak doe. Er komt een “tegeltje” bij kijken: belofte maakt schuld. Maar een oprecht gevoelde afwijzing heeft geen schuld. Ik mag dit naast mij neerleggen. Met deze realisatie heb ik weer een stukje bevrijding gevonden. Of, zoals Carl Rogers zou zeggen, ben ik weer wat meer mens geworden.
Geplaatst onder: algemeen
3 Reacties op "bevrijding"
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Beste Wim,
‘Een oprecht gevoelde afwijzing heeft geen schuld’.
Uhh…. dat gaat wel erg ver
!!
1. Je kunt je vergissen in je gevoel….
2. Oprechtheid hangt hier ook samen met de situatie vh. meisje… is ze in nood? zijn er andere mogelijkheden?… etc.
3. Misschien??… had je juist schuld dat zij daarliep, of terecht kwam…??
Ben het wel met je eens dat je het ZO kunt voelen
.
Is het woord OPLUCHTING hier niet meer op zijn plaats??
Op je vragen.
1. ik kan mij vergissen in mijn gevoel, dat is waar. Dan ga ik nog een stap verder: een oprecht gevoel, al dan niet vergist, kent geen schuld
2. Ik weet niet of het meisje in nood is. Stel zij is in nood, waar zou dan mijn schuld kunnen liggen? Nergens toch? Ik kan mij wel haar lot aantrekken, maar daarin zit geen schuld.
3. Dat komt in de droom niet voor, dus waarom zou ik dat denken?
Nee. Het is geen opluchting. Het is een opluchting dat ik bevrijding voel, die kan ik nog meenemen.
Hi Wim, ik ben ook wel een beetje sceptisch.
Ik aarzel over ‘oprecht gevoelens’. Ik ontken niet dat ze bestaan, maar de sprong naar ‘geen schuld’ lijkt mij echt te naief en te simpel.
Het 2e punt… misschien heb jij haar eerder iets aangedaan?, misschien lijkt zij op een andere waarbij dat gebeurt is…??
Je 3e punt… daar zit iets in. Maar… kunnen we een droom, met al zijn elementen helemaal kennen? Ik denk het niet.
Daarom aarzel ik over de sprong van ‘gevoel’ naar een morele duiding (= geen schuld).
Ik denk dat je dan een totale analyse/sentiment nodig hebt van je hele leven. Zou 1 droom dat kunnen?? Een puzzel.